ร่วมไว้อาลัยให้ทหารภาคใต้ค่ะ

ข้อมูลเบื้องต้น

ร่วมไว้อาลัยให้ทหารภาคใต้ค่ะ ขอไห้ทุกคน

ร่วมไว้อาลัยแด่ทหารที่เสียสละชีวิตเพื่อประเทศไทยของเราค่ะ

เนื้อเรื่อง

สวัสดีค่ะทุกคนที่อ่านเมลล์นี้ หนูชื่อ มิน เป็นเด็กนักเรียนอายุ14 ปี อยู่จังหวัด กทม. วันที่23 กุมภาพันธ์ 2553 หนูนั่งเล่นโน้ตบุ๊คอยู่ หนูเบื่อๆ จะหาเพลงฟังแก้เหลง หนูนึกขึ้นมาได้ว่าเคยฟังเพลงหนึ่งจากโทรศัพท์เพื่อน หนูจำชื่อเพลงไม่ได้ แต่หนูจำเนื้อตอนท่อนกลางได้ว่า"หลับตาเถอะนะ ขอแค่เธอหลับฝันดี" หนูก็ลองไปหาดู ตอนแรกหนูนึกว่าเป็นเพลงวัยรุ่น ธรรมดาๆ แต่มันไม่ใช่ เป็นเพลงที่ยิ่งใหญ่มาก หลังจากที่หนูฟังและดู ทำให้หนูน้ำตาไหล โดยอัตโนมัติเลยค่ะ ซึ้งมากๆ หนูคอดว่าทำไมคนเหล่านี้ถึงเสียสละเพื่อพวกเรา และ ชาติ ได้ขนาดนี้ ลองคิดกลับกัน ในขณะที่คนในเมืองอย่างอาจเรากำลังนั่งเล่น นอนดูหนัง นอนเล่นเกมส์ เปิดเพลงแดนซ์ กันอยู่ ไม่แน่ทหารในภาคใต้เหล่านี้อาจ กำลังต่อสู้กับผู้ก่อความไม่สงบ และทหารบางนาย อาจเสียชีวิตไปแล้ว มีใครอีกไหม ที่เสียสละเพื่อชาติแบบนี้บ้าง บางคนอาจไม่เคยฟังเพลงนี้ เป็นเพลงที่ยิ่งใหญ่มาก ใครลองได้ฟังดูอาจจะ น้ำตาตกอย่างหนูก็ได้ ลองฟังกันดูนะคะ "ราตรีสวัสดิ์"

http://selfcircled.wordpress.com/2009/08/15/%E0%B8%AB%E0%B8%A5%E0%B8%B1%E0%B8%9A%E0%B8%95%E0%B8%B2%E0%B9%80%E0%B8%96%E0%B8%AD%E0%B8%B0%E0%B8%99%E0%B8%B0-%E0%B8%82%E0%B8%AD%E0%B9%83%E0%B8%AB%E0%B9%89%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%AD%E0%B8%AB%E0%B8%A5/

วันนี้ฉันมีนิทาน อยากเล่าให้เธอฟัง
นิทานเรื่อง ท ทหาร อดทน
เวลาเค้ายืนเค้าแนบปืนกลไว้ข้างกาย
ทั้งที่เค้าไม่เคยใจร้ายและไม่เคยคิดฆ่าคน
แต่เป็นอีกคืนที่เค้าต้องออกลาดตระเวน
เป็นหน้าที่ของกองพันทหารราบผู้รักตัวเอง
น้อยกว่าชนในชาติไทย
เพราะรู้ว่าเลือดเนื้อเค้าจะสละไม่ให้เราเป็นทาสใคร

ในขณะนั้น ผู้ก่อการร้ายซุ่มโจมตี
เสียงปืน ดังสนั่นตอนเวลาเลยเที่ยงคืนกว่า
เสียงระเบิดดังก้องกึกไปทั่วทั้งป่า
พร้อมเสียงกระสุนปืนทะลุตัวจ่า
เค้ารีบยกปืนกลข้างกายประทับบ่า
ในขณะที่ยิงสวนไปเค้าคิดแต่ว่า
ถ้าคืนนี้เป็นคืนสุดท้ายของชีวิต
เค้าก็ยินดีที่จะสละทุกอย่างด้วยยศอันน้อยนิด
ขอเพียงคนในชาติได้หลับสบาย
เค้าจะยืนหยัดปกป้องแผ่นดินแม้ชีพมลาย

ในราตรีที่ด้ามขวานลุกเป็นไฟ
ประเทศไทยเจ้าเอ๋ยมีคนฝากเพลงนี้มาให้

หลับตาเถอะนะ ขอให้เธอหลับฝันดี
คืนนี้ไม่ต้องห่วง ตรงนี้ฉันจะดูแลด้วยชีวิตของฉัน

ในคืนที่ผมกินเหล้าอยู่นั่งเล่น
ในคืนที่ป้าข้างห้องยังตั้งวงป๊อกเด้ง
คืนที่เด็กมัธยมนั่งท่องตำราเอนท์จุฬา
คืนที่ใครหลายคนลืมชื่อคนเดือนตุลา
คืนที่คุณนอนหลับอยู่บนเตียง
ทั้งหมดคือคืนเดียวกันกับเสียงปืนที่ดังเปรี้ยง
ของทหารต่อต้าน ข.จ.ก.
ผู้ไม่ยอมให้ใครมาเผาโรงเรียน เผาตำรา ส.ป.ช.
และยังไม่มีตอนจบของนิทาน
มีเพียงแต่ตอนรุ่งสางไม่เป็นศพก็พิการ
เพราะในทุกเช้าที่เราตื่นมาเมาขี้ตา
มันคือเช้าแห่งการสูญเสียที่ 5 องศา 37 ลิปดา
เขาตายเพื่อคนในชาติได้หลับสบาย
เขาจะยืนหยัดปกป้องแผ่นดินแม้ชีพมลาย

ในราตรีที่ด้ามขวานลุกเป็นไฟ
ประเทศไทยเจ้าเอ๋ยมีคนฝากเพลงนี้มาให้

หลับตาเถอะนะ ขอให้เธอหลับฝันดี
คืนนี้ไม่ต้องห่วง ตรงนี้ฉันจะดูแลด้วยชีวิตของฉัน
ฝากดาวบนฟ้า ร้องเพลงนี้ให้เธอฟัง
หากฉันไม่ได้กลับ อย่างน้อยให้เธอหลับสบายก็พอแล้ว

นี่ค่ะ สิ่งที่หนูประทับใจ ทั้งเลือด เนื้อ วิญญาณ มากมายของทหาร ที่เสียชีวิตทุกวัน เพื่อชาติ

หนูขอไว้อาลัย และกราบขอบพระคุณ ทหารทุกนาย ที่เสียสละชีวิตเพื่อชาติไทยของเรา

ขอให้ผู้ที่อ่านเมลล์ นี้ ร่วมไว้อาลัยไปกับหนูด้วยค่ะ..........